En çok değer verdiğimiz insanlar şimdi nerede, hani dost dediklerimiz, çocuklarımız vardı bir an kalabalık bir sofranın etrafında otururken varlıklarına şükrettiğimiz çocuklarımız... gençliğimiz vardı elimizde, ya çocukluğum...
Heyhat! Gel buluşsun gözlerimiz, hatırlayalım beraberce
Mehtabın altında filizlenen o bahtsız aşkı yine...
Bakayım tekrar, aşkın çilesini konuşmadan anlatan o gözlerine...
Yeminler olsun ki çekeceğin var daha...
Çürüdüğünü göreceğim zindanlarda
Saplamışsın bıçağı gaddarca, hiç acımadan
Zavallı Fanny, zavallı, yoktu daha iyi kalplisi ondan.