Özlem
@SirtCantaliVenus
Mütemadiyen kayıp..
İstanbul
4 Haziran 1988
79 okur puanı
Kasım 2022 tarihinde katıldı
Sabitlenmiş gönderi
Hiçbir şey ummuyorum. Hiçbir şeyden korkmuyorum. Özgürüm.
Uzun bir süre başbaşa idik onunla. Mutlu yaşlılık çağını aşmıştı. Birilerine karşı kendine kızmış ve şöyle demişti bana:
''Hayatımın en büyük zaafı hiç kimseye asla kin duymamışlığım olacaktır.''
Okur Takip Önerileri
Kimseyi öldürmedim, iyi ettim: Mümkün'ü öldürdüm. Tam Macbeth gibi, en çok ihtiyacım olan şey de dua etmektir, ama ondan fazla değil. "Amin" demesini beceremiyorum.
''Ne makine şu insan be! İçine ekmek, şarap, balık, turp koyuyorsun; iç çekmeleri, gülüşler ve düşler çıkıyor. İmalathane! Sanırım beynimizde konuşan bir sinema var.''
Sayfa 287Kitabı okudu