Yıldızlar, sonsuzluklar kaybolur. Artık sadece kaçınılmaz alınyazısı ile başbaşa kalır. Zaman geçtikçe olgunlaşan ve tanımlanan alınyazısıyla o zalim ve insafsız alınyazısıyla.
Unutmak, her acıyı siler, arkada bırakırdı. Şarkı söylemek ise unutmak için en güzel çareydi. Çünkü insan şarkı söylerken daima sevdiği şeyleri düşünür.