Kaburga kafesinin ardındaki yüreğim, sıcacık, tavşan gibi, kıpır kıpır, büzülmüş, şapşal.
Sayfa 55
Her şeyin biteceği yer burası mıydı yoksa?
Sayfa 55
İnsanların çoğu ancak son anda ölürler; kimileri ise yirmi yıl öncesinden, hatta daha bile erken başlarlar bu işe. Onlar işte dünyanın düşkünleridir.
Sayfa 53
Reader Follow Recommendations
Sırtta taşınabilecek ne varsa da alıp götürüyordu, sevgili arkadaşlarım. Taraklar, küçük lambalar, fincanlar, küçük havai şeyler, hatta gelin taçları bile, ne varsa gidiyordu. Sanki önümüzde yaşayacak uzun yıllar vardı da! Oyalanmak için çalıyorlardı, daha önlerinde uzun zaman varmış gibi yapmak için. Ebedi yaşam arzuları.
Sayfa 53
Yakında kendimizi fırtınanın tam ortasında bulacaktık, o zaman da görmekten kaçındığımız şeyle artık iyice burun buruna gelecektik, hatta ondan başka hiçbir şey göremez olacaktık: kendi ölümümüz.
Sayfa 50