Dostoyevski "İnsancıklar" adlı kitabında: "Çok tuhaftı, ağlayamadım. Ama ruhum paramparça olmuştu." diyor. İnsanın içine atmasının, güçlü görünmeye çalışmasının en yorucu hali bu olsa gerek...
Herkes işini yapsın yeter. Benim gözümde bilmediğini açıkça söyleyen insan, bilmediğini biliyormuş gibi görünen ve her şeyi ağzına yüzüne bulaştıran ikiyüzlüden daha değerlidir.
Toplum sizi hiç düşünmediğiniz bir şey olmaya zorlar. Sizden başka hiç kimse kim olmak istediğinizi bilemez. Kaderinizi siz belirlemelisiniz. Sadece sizsiniz kendinize kalan...