Bayıldım cidden... Zaten bir Gülten Dayıoğlu hayranıyım... Beni bu yazarla tanıştıran kişi çocuk Edebiyatı Hocam Dilek Hanım... iyiki de derste adını anmis... Çok etkilendim... Fadisin kimsesizligini oradan oraya savrulusu içimi acıttı... İyiki dedim benim çok şükür bir ailem var ve babam da Fadis'in babası gibi değil çok şükür dedim kendi kendime... Ne zor bir hayatti onunkisi... Küçükken büyümek zorunda kalışı, anasının yavrusunu koruyamayisi.... Ama kızgınım mahalle baskısına keşke bu gücünüzü kimsesizleri kasabadan göndermek için değil de mazlumları korumak için kullansanız demek geldi içimden fadis ve annesi kasabadan kasaba sakinleri tarafından gitmeye zorlanirken... Çok etkilendim... 10 puan da veriridim ancak yazarın takdiri tabiki ama kitabın sonunda keşke Fadis'in sonundan da bahsetseydi dedim... Merakım askıda kaldi yani... Yatılı okula gitti Fadis ... Peki sonra ne oldu... Ben şöyle hayal ettim... Fadis öğretmen olur ve ayrılmak istemediği zehra hanim ve Hasan'ın olduğu köye öğretmen olarak geri gider...
