Melisa ulu
@Tde_ogretmeni
Türk dili ve edebiyatı öğretmeni
öğretmen
Üniversite
Ankara
Ankara, 30 Kasım 1996
26 okur puanı
Mayıs 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Gözlerinde asılsız ihbarlar yatıyor,
Şeytan ürüyor
Kızıl dudaklarında Erdem denizinin!
Okur Takip Önerileri
Göçük altından çıkmaya çalışan yaralı bir gergedansın.
Çiçektepe’de yalnızca NATO Caddesi’nin üstündeki kahve sayısı yüz elliye çıktığında bile Lado’nun maceraları çöp bayırlarında sözlü kondu edebiyatının en iyi örnekleri olarak kaldı.
Çöp Yolu’nda, davul dengi dengine lafını, “Kanı kurşunlu yiğide, ciğeri tozlu gelin”, lafı karşılardı. Bu laf akü işçisi gençlerin peş peşe iplik işçisi kız almasından sonra ortaya çıkmıştı. Akü fabrikasında iki-üç yıl çalışan erkeklerin kanına kurşun işler, kanı kurşunlu yiğit iktidarsızlığa düşer, evlenip Çöp Yolu’na çıkamazdı. Bu işçilere bir tek sarı soluk iplik işçisi kızlar varırdı. Çöp Yolu’ndaki adetlerden biriydi bu.
Ama, tuhaf ve şaşırtıcı olanı, dünyada aramalıymışız, kendi içimizde değil! Kendi içimizdekini aramak, kendi üzerimizde o kadar uzun boylu düşünmek mutsuz edermiş bizleri.
“İnsanın kim olduğunun ne önemi var,” derdim, “önemli olan yaptıklarımız ve yapacaklarımızdır.”
Aynaya bakarken nasıl görünüşünü seyrediyorsa insan, kendi düşüncesinin içine bakarak da özünü seyredebilirdi.
Önceden belirlenmiş bir hayat olmadığını, bütün hikayelerin aslında birer rastlantılar zinciri olduğunu birçokları bilir. Ama gene de, bu gerçeği bilenler bile, hayatlarının bir döneminde, geri dönüp ona baktıklarında, rastlantı olarak yaşadıkları şeylerin birer zorunluluk olduğuna karar verirler.
