Pelin
@Temmuzportakali
Huysuz ihtiyar bir nineyim
Kedileri, kuşları, karıncaları beslerim.
14 okur puanı
Şubat 2018 tarihinde katıldı
Pelin tekrar paylaştı.
Tolstoy'un ölmeden önceki son konuşması:
İnsanlar acıyla büyür. Yaşam, bedende değil ruhtadır.Ölüm yalnızca bedenden kurtuluştur. Zihninizde neyin bedensel olmadığını ayıklayın.
Gelecek için endişe etmeyin,çünkü gelecek diye bir şey yoktur.Sadece şimdi vardır.Onun için yaşayın.
Baylar, yemin ederim ki, her şeyi fazlasıyla anlamak bir hastalıktır gerçek tam manasıyla bir hastalık.
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Okur Takip Önerileri
Hiddetten ağzım köpürmüşken biraz yüzüme gülüp, önüme bir bardak şekerli çay sürerek gönlümü alırsanız, belki hemen o anda yelkenleri suya indirirdim. Üstelik duygulanırdım da aylarca uykularımdan olurdum. Huyum böyleydi işte.
Pelin tekrar paylaştı.
Belki de sahip olduğum şeylere sevindiğim, sahip olamadıklarıma da üzülmediğim için mutluyum.
Sayfa 237Kitabı okudu
Bir kitap okudu
544 syf.
·
Puan vermedi
İnsan, yaşadığı yerlerde beraber bulunduğu insanlara görünmez iplerle bağlanırmış; ayrılık vaktinde bu bağlar gerilmeye, kopan keman telleri gibi acı sesler çıkarmaya başlar, her birinin gönlümüzden kopup ayrılması,bir ayrı sizi uyandırırmış. Bunu yazan şair ne kadar haklıymış!
Ben, bir insanı ilk görüşte ya severim ya sevmem. Sonradan bu ilk hissimin değiştiğini hiç hatırlamıyorum.
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Ben yirmi yaşında, postunu sudan kurtarmış bir insanım , canım nasıl isterse öyle yaşarım.
Sevmek denen şeyin rolü bu kadar insanı yakıp titretecek bir şey olursa kendisi, kim bilir, neydi?
- Durunuz, dedim, netice fena olacak...Bilirsiniz ki, ben Çalıkuşu'yum. Ağaçlar benim mülkümdür...Oralara benden başkasının ayak basmasına tahammül edemem.
Bazen nasihatlerine biraz somurtsam, arzularına karşı kafa tutsam bile neticede daima yelkenleri suya indirmek lazım gelir. Niçin? Ne bileyim! İnsan birini sevmek felaketine uğradı mı esir gibi bir şey oluyor.
Sayfa 76