Herkesin 'Aşık' olduğu şu dünyada aşk şiirlerinin de insanlar arasında viran olduğu,yozlaştığı çağımızda bakışlarımızı başka tarafa çekmemizde yarar var diye düşünüyorum.Aslında hiçbirimiz 'Aşık' değiliz, sadece onu kullanıyoruz;alan razı satan razı misali .O bakımdan Kostantinos Kavafis'in 'Kent' şiirini ışıklar kapalı vede yalnızken okumak iyi gelecektir.Nede olsa 'Aşk' denen büyülü kavrama kapılmış tüm insanların,zamanın,yanlışların,doğruların;çocukların,kadınların; tutkuların,acıların... içinde olduğu 'Kent'e yüksekten bakarken bir nebze kendimize ayna tutmuş da olabiliriz.
~İyi Okumalar~
''Başka diyarlara,başka denizlere giderim,dedin.
Bundan daha iyi bir kent vardır bir yerde nasıl olsa.
Sanki bir hükümle yazgılanmış her çabam;
ve yüreğim sanki bir ceset gibi gömülmüş oraya.
Daha ne kadar çürüyüp yıkılacak böyle aklım ?
Nereye çevirsem gözlerimi,nereye baksam burada
gördüğüm kara yıkıntılardır hayatımın yalnızca
yıllar yılı yıktığım ve heder ettiğim hayatımın.
Yeni ülkeler bulamayacaksın,bulamayacaksın yeni denizler.
Hep peşinde,izleyecek durmadan seni kent.Dolaşacaksın
aynı sokaklarda.Ve aynı mahallede yaşlanacaksın
ve burada,bu aynı evde ağaracak aklaşacak saçların.
Hep aynı kente varacaksın.Bir başka kent bekleme sakın,
ne bir gemi var,ne de bir yol sana.
Nasıl heder ettiysen hayatını bu köşecikte,
yıktın onu ,işte yok ettin onu tüm yeryüzünde.