Fazla okumakla birlikte gelen aydınlanma, etrafın karanlığının farkına varmamızı sağlar, bu fark ediş başlangıçta yalnız ve soyutlanmış hissetmemize neden olur. Ama o karanlığın prangasından kurtulmanın beraberinde getirdiği özgürlük hissi paha biçilemezdir ve hayatın aslında mutlu olmaktan ibaret olmadığını anladığınızda; durup öfkenizi, kederinizi, zaaflarınızı izlediğinizde gerçek beninize yaklaşırsınız. İnsanın kendini tanıma, arama ve bulma yolculuğunun hazzı ise hiçbir mutlulukta yoktur. O yüzden cahilliğin mutluluğuna üstündür bilgeliğin farkındalığı.