kâinata Rab olan, kâinat içinde mazlum küçük mahlukların dertlerini görmek, feryatlarını işitmek gerektir. Dertlerini görmeyen, feryatlarını işitmeyen, "Rab" olamaz. Öyle ise,
اِنَّ اللّٰهَ سَمٖيعٌ بَصٖيرٌ
cümlesiyle iki hakikat-ı azîmeyi tesbit eder.