Bir sonu olup olmadığını, kurtuluşun nerede başlayıp nerede bittiğini bilmeyen hayalperest düşünürler olarak kurtulmalıyız iplerimizden. Doğru bildiğimiz masallardan, kanımızı emen saplantılarımızdan, Tanrı’dan kurtulmalıyız. Gerekirse kendimizden bile kurtulmalıyız. Panayır tiyatrosunda cellat kostümü giymiş olanların günahlarından arınmış, sadece hissederek değil, düşünerek yaşamalıyız.