Uğuldasın unutma rüzgârı... Yoksa, yaşadığım her şeyle nasıl var olabilirim ki, kaldıramam ağırlığını sessizliğinin. Anlayabilsem, geleceğe doğru mu esiyor...
İlk bakışın gücüne inanırım ben. O zaman, karşımızdaki insanın ruhu bir kereliğine, asla unutamayacağımız biçimde, en gizli köşelerine kadar aydınlanıyor.
Zaten Cennet'in yolu çok uzak. Oradakiler de öyle mutlu ki Cennet'i bırakıp yoksul bir çocuğun başına gelecek değiller ya! Ama annem benim hasta olduğumu öğrendiyse Cennet' te bile içi sızlamıştır. Ölmezden önce o da çok hasta olmuş da!