"Biliyorum senin için yanıyor. Onlarla aynı dili konuşmadığın bir kalabalığın ortasında, acizliğinden muztarip, gittikçe içine kapanıyorsun. Her şeyden uzaklaşıyorsun.
Tamam. Yorgunsun. Allah şahit, bilenler şahit, çok yorgunsun. Yaşanmakta olan bütün acılar gibi yaşanmış ve yaşanacak olan bütün acıların da kalbinin üzerine çöreklendiğini zannetmekten
yorgunsun. Böyle bir yükü bu kalp taşımaz, biliyorsun. Ama “Kaldır bu acıları benim kalbimin üzerinden Rabbim, diye bir dua da etmiyorsun..."