"Araf."
"Efendim."
Bir şey söylemedim.Önüne döndü.Tekrar "Araf," dedim.
Tekrar bana baktı ve yine sustum.Tekrar önüne döndü.Tekrar Araf dedim.Uzun uzun izledi, ne yapmak istediğimi anlamaya çalıştı.Tekrar,
" Araf."
"Araf."
"Araf," diye bağırdım.
Tekrar sabırla "efendim,"dedi.
"Neden ismin seni fazlasıyla yansıtıyor Araf, her şeyin arasında kalmış ama en çok ölümle yaşam arasında kalmış mücadele etmişsin.Sen daha bu ismi ilk aldığın zaman kaderin belirlenmiş gibi, ailen gelecekten haberdar bir şekilde vermişler gibi değil mi?"
Araf "Belki de her şeyden haberdardırlar." dedi.
Bir süre sessiz kaldıktan sonra devam etti. "Ne yapmaya çalıştığının farkındayım Hera ismim de kaderim de elimden alındı ama ben onları hiç bir zaman sevmek zorunda değilim."