İnsanlar dudaklarını devamlı çalıştırmazlarsa, diye düşündü, beyinleri çalışmaya başlıyor.
Sayfa 70Kitabı okudu
Reader Follow Recommendations
"Alfa Centrauri'ye giden kimse olmadı da ne demek? Tanrı aşkına, insanoğlu, biliyorsunuz ki orası yalnızca dört ışık yılı uzaklıkta. Kusura bakmayın ama çevrenizde olanlarla ilgilenmeye zahmet etmiyorsanız, bu dizin sorununuz."
"Yok etme ışınlarını harekete geçirin."
Açılan kapılardan aşağıya ışık selleri aktı.
"Bilemem," dedi anons sistemindeki ses, "sizi kahrolası ilgisiz gezegen, sizlere karşı hiçbir sempati beslemiyorum."
Sayfa 56Kitabı okudu
Yanında bara sürüklediği kız son bir saat içinde ondan gerçekten nefret etmeye başlamıştı ve bir, bir buçuk dakika içinde adamın birdenbire buharlaşıp hidrojen, ozon ve karbonmonoksitten oluşan bir buluta dönüşeceğini bilseydi herhalde çok memnun olurdu. Ancak o an geldiğinde kendisi de buharlaşmakla meşgul olacağı için bunu fark edemeyecekti.
Barmen gırtlağını temizledi. Sonra kendi sesini duydu:
"Son siparişler, lütfen."
Sayfa 51Kitabı okudu
"İç."
Ardından tam anlamıyla gerçeklere dayanan şu cümleyi ekledi:
"Dünya'nın sonu gelmek üzere."
...
"Bugün perşembe olmalı," dedi Arthur kendi kendine, birasına eğilerek, "perşembeler hep zorlu geçer."
Sayfa 45Kitabı okudu
Zaman bir yanılsamadır. Hele öğle vakti iki misli yanılsamadır.
Sayfa 44Kitabı okudu
Sonra, adamın birinin, değişiklik olsun diye bundan böyle halka nazik davranmanın ne kadar iyi olacağını dile getirdiği için ağaca çivilenmesinden yaklaşık iki bin yıl sonra, bir perşembe günü, Rickmansworth'de küçük bir kafede tek başına oturan bir kız, bunca zamandır ters giden şeyin ne olduğunu birdenbire fark edip en sonunda dünyanın nasıl iyileştirilebileceğini ve mutluluğun hüküm sürdüğü bir yere dönüştürülebileceğini anlamıştı. Bu sefer doğru olanı bulmuştu, bu işe yarayacak ve hiç kimsenin bir yerlere çivilenmesi gerekmeyecekti.
Ama ne yazıktır ki, bir telefon bulup birilerine bundan söz edemeden korkunç, aptal bir felaket meydana geldi ve fikir sonsuza dek yitip gitti.
Bu o kızın öyküsü değil.
Sayfa 21Kitabı okudu
"Peki, ona güvenebilir miyiz?" diye sordu.
"Bana kalsa, ona Dünya'nın sonu gelene kadar güvenirdim." dedi Ford.
"Ya, öyle mi," dedi Arthur, "peki Dünya'nın sonuna ne kadar kaldı?"
"Yaklaşık on iki dakika kadar," dedi Ford, "haydi, bir içkiye ihtiyacım var."
Sayfa 41Kitabı okudu
"Bay L. Prosser, söylenenlere göre sıradan bir insandı. Bir başka deyişle maymundan gelme, karbon temelli ve iki ayaklı bir yaşam biçimiydi.
Sayfa 27Kitabı okudu
Vaere tekrar paylaştı.
Bu gezegenin şöyle bir sorunu vardı. Üzerinde yaşayan halkın büyük bölümü çoğu zaman mutsuzdu. Bu sorun için pek çok çözüm önerilmişti, ama bunların çoğu genellikle yeşil renkli küçük kağıt parçalarının hareketleriyle ilgiliydi. Bu da tuhaftı çünkü aslında mutsuz olanlar yeşil renkli küçük kağıt parçaları değildi.
