Hayvanları sevmeyen, kitapların büyüsünden habersiz yaşayan, çevresine duyarsız, saygının ne demek olduğunu bilmeyen insanlar… Hataları karşısında böbürlenip "Ben kimseden özür dilemem" diyebilen, bir teşekkür etmeyi bile çok gören, hiçbir uğraşı olmayan, yalnızca kendi istek ve ihtiyaçlarına odaklanmış bireyler… Bu tür insanlarla aynı yolda yürümek istemiyorum.
Hayat, birlikte yürüdüğümüz insanlarla şekillenir. Ve ben, kalbinde sevgi taşıyan, nazik, duyarlı, samimi insanlarla yol almak istiyorum. Hayatımda, bana iyi gelmeyenleri barındırmak gibi bir zorunluluğum yok. Varlıklarıyla huzurumu bozanları kolaylıkla silebilecek güce sahibim. Dilerim böyle insanlar hayatıma hiç girmezler. Girseler bile, onları ardımda bırakmayı bilirim.
Çünkü insan, kimi zaman sadece ilerlemek için değil, iyileşmek için de vedalaşmalıdır.