‘’Aynı yolda yürümekten başka çaresi olmayan tuhaf birer yaratıktı insanlar; tekrarın tekrarlanmanın örtüsü olduğunu anlayamadan, aynı el sallayışların, aynı gülüşlerin ya da oturuşların içinden geçe geçe damaklarına bulaşan uzak bir serüven tadıyla dönüp dolaşıp aynı noktada yaşıyorlardı.’’