"Yük olur muyum diye düşündüğün yere ait değilsin. Kendini kısıtlamak zorunda hissettiğin yere ait değilsin. anlatamadığın yere ait değilsin. Anlaşılmadığın yere ait değilsin. Kendini kendin gibi hissetmediğin hiçbir yere ait değilsin.!"
Bazı zamanlar kalbimde öyle duygular uyanır ki, nereye gitsem bütün insanları gerçek arkadaş ve adalet duygusuyla yürekleri kavrulan ateşli kişiler olarak görüyorum. Hepsi iyi, hepsi neşeli, hepsi cömert ve yumuşaktır gözümde... Kimsenin kimseye ihtiyacı yoktur ve komşusunun mutluluğunu kıskanmaz hiçbir aile. Bütün dünyanın ahenk içinde yaşadığı bir dönem düşünürüm. Herkes aynı mutluluk şarkısını söylüyor dünyada... Böyle bir hayatın varlığı ne kadar güzel olur değil mi?