Sehl-i Tusteri der ki: Akıllı ve basiretli olan büyük zatlar düşündüler, din ve dünyaya aç kalmak kadar faydalı bir şey bulamadılar. Ahiret içinde doya doya yemek yemek kadar zararlı bir şey bulamadılar.
Bir kimsenin kalbinde, başka şeylerin arzusu, Allahû teâlâ marifetinin arzusundan üstün gelirse, o kimse hastadır; tedavi görmezse öbür dünyada bedbaht ve helâk olur.