Ben başladığım bir kitabı bile yarım bırakmaktan çekiniyorum. Hikayesini dinlemediğim için hatrı kalır, kırılır gibi hissediyorum. Siz, nasıl insanları yarım bırakıyorsunuz? Başkalarının hikayesine nasıl hiç çekinmeden gözyaşı ekleyebiliyorsunuz?
Korkum kalbinize denk gelmektir.
Huzeyfe Mücahid Osmanoğlu, Kalbim Bu Asrın Dengi Değil
“Bu yaşıma gelene kadar öğrendiğim en muazzam şey tepkisiz kalabilmek,
İnanılmaz kırılmış,
Şaşırmış
Ya da üzülmüş olsam bile her şeyin olabilirliğini,
Herkesin her şeyi yapabileceğini kabullenmek...”