“Hani bir evre vardır ya, toparlanmaya çalıştıkça diğer taraftan dökülür, sıkı sıkıya tuttuğun şey elinde tuz buz olur, kırıklarını birleştireyim dersin daha çok dağılır. Tam olarak oradayım.”
Yaşamımızın dokusu karmaşık bir masal iyiyle kötü yan yana, eğer yanlışlarımız onları kırbaçlamasaydı erdemlerimiz gurur duyardı ve eğer erdemlerimiz onları bağrına basmasaydı suçlarımız umutsuzluğa kapılırdı.
- Sevmedi mi hiç seni?
- Sevdi. Yani sevdi sanırım.
- Sanırım derken?
- Hep sevdiğini söylerdi. Çok sevdiğini. Beni asla bırakma derdi.
- Sonrasında ne oldu?
- O bıraktı beni.
- Nasıl yani?
- Basbaya bıraktı beni.