Kader kaleminin nereden, ne şekilde işleyeceğini bilemeyiz. Gizlinin gizlisinde nelerin bizim için saklandığını bilmediğimiz gibi. Bir gün olur neşeyle, bir gün olur keder ile imtihan ediliriz. Şükrü ifa edebilir miyiz, sabra tahammül gösterebilir miyiz, her biri ölçülür bizim için. Mutluluğumuzun hiç bitmemesini, derde hiç düşmemeyi arzu ederiz. Dünyada hep emin olmayı isteriz. ‘Evim, işim, eşim varsa güvendeyiz’ deriz ama güvenin onlarda olmadığını da biliriz. Bir gün olur, Olmaz dediklerimiz oluverir, Bir gün olur, sevmez dediklerimiz seviverir, Belki de emin olduklarımız bir anda son buluverir. Kader. Takdir. Olan ve olduran. Sanırım bu kader işinden gönüle ağırlık olmadan sıyrılmak için teslim olmak gerekir. Olmuş olana rıza göstermek, olacak olana razı olmak gerekir. ‘Ben benim için hayırlı olanı bilmem, O benim için bunu murad ettiyse elbette güzel olan budur’ diye kuvvetli bir iman gerekir. Olan olduğunda da, olmasını istediğimiz olmadığında da yüzü ekşitmeden kabul etmemiz gerekir. Vesselam.
Reader Follow Recommendations
Körlük
"Bir insanın neden öldüğünü sormak saçmadır, neden öldüğü zamanla unutulur, yalnızca bir tek sözcük kalır geriye, öldü.."