Herkes beyaz geliyor dünyaya, kişiye rengini veren aşktır bu böyle. Ayrılığa çalan renkte acılar iliklediğim için omuzlarınıza, kusurumun koyuluğuna bakmayın ne olur.İçimin ağrısı uyutmuyor beni. Bana eşlik etmenizin bir sakıncası var mıydı hiç sormadım. Ama rengarenk siyahlar sol anahtarımı defalarca kırdı. Aşkın antolojisini yazacak kadar çok biriktirmişken, kendi kalbimin dışında kalmam üzüyor beni.
Özlem Ayşe Çiçek
İçimin ağrısına uyandığım bir gecenin, sol yarısında yazılıyor tüm bunlar. Tümcelerim kan revan, etrafın dağınıklığına aldırmayın, özrüm kabahatimden büyük. Sanki hiç gündüz olmayacakmış gibi hissediyorum. Gecenin karanlığı dudaklarımı teyellesin ki doğru bu söylediklerim.
Özlem Ayşe Çiçek