Veliye bir an için gelip uçuveren hatar, bende, sade şüphe değil, mutlaka o şeyin özüne, künhüne inilmesi mecburi ve sonsuz bir tecrit zoru halinde ve binlercesiyle geliyor, ciğerimi delip içine göz göz yerleşiyor; ve ben, emin olduğum hakikatten tek yardım göremezken, sahteliğini bildiğim şüphelerin satırları altında kıyma kıyma doğranıyordum.
Sayfa 226