İçimde zehir zıkkım kederler var. Ben neredeyim ahh sen nerelerde?Kalmadı inancım insana ,sevgiye. Sindi her köşeme yalnızlığın, yokluğun. Boşluktayım hersey tükendi, herşey.
İnsan ruhu da kirlenen hersey gibi temizlenerek arınır. Ama ruhunu her seferinde arındırırım diye tekrar tekrar bilinçli kirletirsen o ruhdan iflah olmaz.Herşey böyle değil mi?
Yaşadığımı sandığım ne varsa onunla yalanmış. Hiç yaşanmamış gibiymiş. Sanki masal gibi.uyuyayım diye uydurularak anlatılmış uyanınca sorduğumda" sen uyu diye uydurma anlattım ,gerçekle ilgisi yok " denmesi gibi.