Yunus emre Pektaş
@Yunusevski
Bu acı hayatın ödülü ölümden başka ne olabilir ki
lisans
74 okur puanı
Kasım 2020 tarihinde katıldı
Elimde bir avuç toprak
Yıllar sonra farkında olmak
Bir dükkan camından yansıyan kendimin
Üstümde bir ağırlık, sert bir koku
İnsanların bakışları siperlenmiş
Ben ortalıkta bir avuç toprakla
Ağlasam mı diyorum
Ama tam şimdi bu yalnız kalabalıkta
Biri sorar mı ne bu hal ne bu koku
Gülsem mi diyorum
Kimseye ihtiyacım yokmuş gibi
Kimi kandırmak istiyorum
İlk zamanlarda ki gibi kendimi
Koşuyorum ardından dar sokaklarda
Elimde toprak peşimde yağmur
Bulutlara bağırıyorum
Şimdi vakti değil,
Duruyorum sonra bir kendime
Bakıyorum bir de toprağa
Elimde eriyor toprak
Ben de istiyorum.
Ruhunda ıssız toprakların arzusu
Yeşermek için bekler vakitsizce
Saçlarındaki çiçeklerden ister
Yalnızlığını paylaşmak için ben
Gözlerinden anlarım seni
Dilin bocalarken olur olmadık
Bürünmüş sanarsın bu bekleyiş
Demir almaz bilirsin ömründen
Oysa her gecenin vardır, bir
Parlayan yıldızı uzaklardan, el değmemiş
İnan isterim bir tek
O yıldızın gölgesinde yeşermiş sevdaya.