Ne yapman gerektiğini, beyninle bulmaya çalışma. Bırak kalbin söylesin.
Sayfa 367
Kötüye doğru gidiş başlamışsa, önü alınamıyor.
Sayfa 330
Bizi tanıyan her insanın dünyadan çekilmesiyle biraz daha azalıyormuşuz.
Sayfa 323
Okur Takip Önerileri
Musalla taşının önündeysen hüzün olacak...
Sayfa 322
Ne yani? İnsanlar insanları açlıkla mı terbiye ediyor?
Sayfa 279
En azından yüz yıldır, bu toprakların gençleri, aydınları ülkeleri için kendilerini feda ediyor. Dilerim yüz yıl daha sürmesin.
Sayfa 266
Geri döndüğüm kent belki aynı ama bakan gözler değişti...
Sayfa 258
Ah sevgili Marcel keşke anlatabilseydim sana, insanın içinden bir parça koptuğunda neler hissettiğini... Ama ne kabil...
Sayfa 96
Ne yazık ki mutsuzluk, mutluluğun ikiz kardeşidir.
Sayfa 93
Doksan bin askerin şehit olduğu bir muharebe milletten saklanabilir mi? Demek, saklanabiliyormuş.
Sayfa 179
Arkadan bıçak atmasını bilmeyenler
Bu kara toprak üzerinde
Sırtlarında bıçak yiyerek devrilirler
Sayfa 176
Düşünebiliyor musun, sen ve ben, birbirine düşman, boğazlaşan iki ülkenin vatandaşlarıyız artık. İnanabiliyor musun bu duruma?
Ah Marcel, nasıl geldi insanlık bu duruma? Kim getirdi?
Yoksa hep böyleydi de ben mi farkında değildim?
Sayfa 172
Aslında, daha çok nelerden vazgeçmemiz üzerine kurulu, pek de eğlenceli olmayan bir işmiş bütçe yapmak.
Sayfa 171
Feryad-ı Vatan (Nazım Hikmet, ilk şiiri)
Sisli bir sabahtı henüz
Etrafı bürümüştü bir duman
Uzaktan geldi bir ses ah aman aman!
Sen bu feryad-vatanı dinle işit
Dinle de vicdanına öyle hükmet
Vatanın parçalanmış bağrı
Bekliyor senden ümit.
Sayfa 166