Hepimiz genetik müzik kutularıyız. Genlerimiz bizi sadece bir melodi çalmaya programlamıyor. Çalınacak şarkıyı seçen, doğduktan sonra başımıza gelenler.
Bedenin ölümüne hiç üzülmüyorum: Bedensel yaşamın sona erişi, her şeyin uzayıp gittiği, her bahtsızın özlemini çektiği bir huzur haline geçiş değil midir?