Kim çırpınırdı bunca
Ölüm olmasaydı
Güzellik, sana sığındım..
Çiçekler nasıl da sonsuzdular..
Yalnızlık odalara sığmıyor..
Reader Follow Recommendations
Ey gönül haresi keder, insan kendinden ne kadar uzağa gider...
Günaydın sabah sevinci, uykulu gamze, kuyuların rüyası...
Yapraklanıp durdu canımda boşluğun.
“Hangi acıyla yaprak dökersek dökelim
İnsan kendini seveceği bir dünya buluyor...”
Yazmasaydım, yaşamamış olacaktın..
Zehra Özmen tekrar paylaştı.
Kadın adamın düşüncelerini okuyabiliyormuş gibi hafifçe gülümseyince tüm yüzü aydınlandı, sol
yanağında bir gamze belirdi.
Sayfa 43
Zehra Özmen tekrar paylaştı.
Hayır, benim inandığım şeyi sana önermek seni kendim kadar sevmektir.
Sayfa 30Kitabı okudu
Zehra Özmen tekrar paylaştı.
Hayatımızın akışında önemli bir rol üstlenecek, yönümüzü değiştirecek seçimleri etkileyecek ya da belirleyecek insanlarla yollarımızın tesadüf eseri kesiştiğini düşünmek ne garip. Belkide tesadüf değildir. Karşımızdaki insanın, bilinçli ya da bilinçsiz, gitmek istediğimiz yöne bizi itekleyeceğini seziyor olabilir miyiz? Belki davete icap etme sebebimiz budur.
Sayfa 10Kitabı okudu
