İrfanın özünü Mevlevî ârifi Ahmed Avni Konuk şöyle özetler: "Kesr-i amel, kasr-1 emel." Yani ameli çoğaltmak, istekleri azaltmak. İlimsiz amel, amelsiz irfân olmaz. Zahmetsiz rahmet, emeksiz yemek olmaz... Bu ilim için de, sanat için de, zenaat için de, irfân için de geçerlidir...