Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.25
Zeyn D.
Zeyn D.
@Zeyn_D
Müşkülpesent bir merdümgiriz.
English Language Teacher
İstanbul//Sakarya
17 Ekim 1993
102 okur puanı
Nisan 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Bitmeyecek sandım!
Kitap "Insan Nedir?" ile başlayıp farklı makale, gazete veya deneme türünde yazılarla devam ediyor.
İlk bölüm yani "Insan Nedir?" güzeldi. Okurken düşündüren gayet ilginç ve beklenti karşılayan bir bölümdü.
Fakat sonrasında gelen bölümler bir kişiye ilgisi olmadığı halde bir şey anlatmaya benziyordu.
Arada güzel dersler veya cümleler okudum ancak "biraz kitap okuyup kafamı dağıtayım" diyebileceğimiz neredeyse hiçbir bölüm yoktu ve ben bu evrede olduğum için belli ki çok yoruldum, sıkıldım, zorla bitirdim.
Ama tavsiyem sadece "Insan Nedir?" bölümü olan yayın evlerinden okursanız bu kitabı daha iyi olur. Çünkü bu yayın evinin basımı bana sayfa sayısı kazandırmaktan başka bir şey katmışa benzemiyor.
Iyi okumalar
Yine geç okuduğum için pişman olduğum bir başka eser...
Kendine bile yabancılaşmış bir adamın çok yalın bir şekilde hayatına giriş yapıyoruz ve aslında öyle de çıkıyoruz.Bittiğinde bir arkadaşı geride bırakmak gibi hissettirdi.Biraz Camus tarzında, genel olarak düşünce akışı yöntemiyle yazılmış, güzel harmanlanmış bence.
Kendi hayatını, ilişkisini, geleceğini ve özellikle çocukluk anılarını sorguladığı ve sizin de elinizde olmadan bu sorgulamalara eşlik ettiğiniz dostane bir kitap.
Film izler gibiydi bir çok sahnesi benim için. Dili akıcı, ama derindi.
Ah ahh..
Hayvanlara karşı aşırı hassas bir insan olarak bu kitabı okumak benim için zulümdü!
Yüreğim yana yana, ağlaya ağlaya okudum neredeyse her sayfayı.
Jack London ne büyük bir ruh ki Kuzey'de kızak çeken köpeklerin neler yaşadığını, hissettiğini, nelere ihtiyaç duyduğunu bu kadar ayrıntılı, incelikli, yalın ve gerçek anlatabilmiş.
Ve insanoğlundan bir kez daha uzaklaştım, kibrinden nefret ettim.
Dünyanın virüsleriyiz ama kendimizi Efendi sanıyoruz!
Okur Takip Önerileri
Bütün kitabı alıntılamak istedim!
Neden bunca zaman beklettim diye hayıflandım doğrusu okurken. Her cümlesi derin, düşüne düşüne okumak gereken bir eser.
Dili ağır değil, gayet yalın, net ve direkt bir anlatıma sahip.
Sanırım hayatın belli dönemlerinde sık sık kendimize hatırlatmamız gereken şeyleri bize söylesin, herkesi kafaya takmayalım, yerimizi hatırlayalım diye okumamız gereken bir başucu kitabı kendisi.
Bin yıllardır aynı meseleleri tartışıyor olmamız da beni her seferinde şaşırtır.
Bilgenin Sarsılmazlığı Üzerine - İnziva ÜzerineSeneca · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20222,557 okunma
Ba-yıl-dımm!
Sanırım ben bu kitabı ilk kitaptan (Alice Harikalar Diyarı'nda) daha çok beğendim.
İlk olarak bunu okuması daha kolay çünkü karakterlerin konuşmaları daha sıralı. İlk kitabın da okuması eğlenceli olsa da burada daha yalın bir dil ve daha açık bir metin kurgulamış yazar.
Ayrıca bir çok çocuk şarkısından (İngilizce) esinlenerek karakter oluşturması, onların o tuhaflıkları ile vücut bulması çok hoştu.
Oyuncaklı bir dil, farklı düşünce yapılarına sahip karakterleri anlamaya çalışmak ve anlayınca gülümseyerek okumaya devam etmek çok zevkliydi.
Neşeli bir kitaptı, çok sevdim :)
Okuması çok zevkli ve kolay bir kitaptı. (Ben hastalığımdan dolayı zar zor okuma fırsatı buldum ama normalde iki günlük kitap)
Dili oldukça yalın ve anlatılmak istenen oyuncaklı bir dille anlatılmış; güzel şakalar, okuyucuyu düşündüren ve güldüren soru ya da yorumlar ile.
Konusu bana nedense hep Batıyı yüceltmek üzerine olacak gibi gelirdi ama çok daha iyi planlanmış, kurgulanmış bir eser.
Sevdim bu Tanzimat Beyefendisi yazarımızı :)
Râkım Efendi'yi de unutmamak lazım ;)
Felâtun Bey ile Râkım EfendiAhmet Mithat Efendi · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 201822,6bin okunma
Bu üç kısa hikayeden oluşan bir menkıbe kitabı; yani dini hikayelerden oluşmuş bir öyküler topluluğu.
İlk hikaye Rahel Tanrı'yla Hesaplaşıyor.
Şok edici idi! Okurken "nasıl ya, bu cidden Tevrat ya da Incil'de yazıyor mu" diye sorup durmaktan alamadım. (bu hikayeyi Incil'den bakıp araştırmak görev oldu)
Okurken yeri geldi sinirlendim, yeri geldi üzüldüm.
Bir kadın ve onun masum aşkı, merhameti ve başına gelen talihsiz haksızlıklar silsilesi...
Yorucuydu.
Ikinci hikaye Üçüncü Güvercinin Hikayesi.
Nuh Tufanı'ndan esinlenerek yazmış Bay Zweig.
Eski Ahit'te anlatılan bir hikayeyi biraz değiştirmiş ve yine insanoğlu ne yapıyor dedirten bir eser çıkarmış ortaya.
Üçüncü hikaye Ölümsüz Kardeşin Gözleri.
Bir Budist hikâyeden yola çıkılarak yazılmış. Bir savaşçının öldürdüğü birinin kendisi için çok önemli biri olduğunu öğrendikten sonra (spoiler olmasın diye böyle yazdım ama kitabın arka kapağında kim olduğu yazıyor) kimsenin hayatına etki etmemek üzere yaşama çabasını ele alan bir öykü.
Derin, bol sürprizli ve yoğun.
Bu kitabı neden daha önce hiçbir yerde duymadım?
Neden bu kitaptan ve yazardan kimse söz etmiyor?
Bence epey ilginç ve yüreğe dokunan, birçok kez durup düşünmeyi tetikleyen, farklı bir kitaptı.
Dili yalın ama bir o kadar akıcı idi.
Hayatıma üç yeni epey genç arkadaş hediye etti: Mihail, Adrien ve Samoyla.
Resmen bitsin istemedim.
Okuyun.
Bu sıcaklarda onlarla beraber kavruldum...
Bu bir kuraklık ve o kuraklıkla baş etmeye çalışan yaşlı bir adam ve kör köpeğinin hikayesi.
Herkesin köyü terk edip yazı geçirebileceği bir yer ararken bu iki dezavantajlı cesur (biri kör, biri yaşlı) köyde kalıp birkaç damla su, bir avuç mısır tanesi ve ufak bir gölgelikle o kuraklığa direnmeye çalışır.
Mısır yetiştirme çabası vardır ihtiyarın ki köylü döndüğünde yiyecek bir şey bulsun.
Kitabın esas can alıcı noktasi bu maceranın nasıl işlendiği.
Ne kadar zorlu bir süreç olduğunu, ihtiyar ve köpeğin yaşadığı açlığı da susuzluğu da yeri geliyor korkuları ve umutları da iliklerinizde hissediyorsunuz.
Bu sıcaklarda onlarla birlikte kavruldum resmen ama unutulmazlar listemde yer aldı.
Saygıyla...
(Umarım gerçek hayatta hiç yaşamayız bu evreyi)
Tiyatro Okumak
Kitap tiyatro(oyun)türünde yazıldığı için okuması biraz zordu bana göre. Bu türü sevdiğimi söylemem.
Başlarda sıkıldım açıkçası. Ne anlatıyorlar, ne tuhaf karakterler dedim kendi kendime.
Ama sonunda beklenmedik bir hüzün çöktü üstüme. Çünkü bir veda hikâyesiymiş ve bütün hayatlarını o çiftlikte geçirmiş "büyüklerin" acısını ve köklerinden kopmasını okurken; gençlerin "yeni hayata kavuşma heyecanı"na tanık oluyorsunuz.
Spoiler olmasın diye esasen vurulduğum noktadan bahsetmeyeceğim
"Aslında olacak olan olur; onun duygusu sizin hislerinizle, tamamen sizinle ilgilidir" diye bir şey duymuştum. Olay esasen buydu bu kitapta.
Ama yine de bir hikaye ya da roman türünde yazılsaydı daha etkileyici olurdu benim açımdan. Olaylar, duygu ve düşünceler daha derin işlenebilirdi bana kalırsa. Hikaye güzel çünkü.
Shakespeare döneminde tiyatro eserlerine ithafen şöyle denirdi:
"Tiyatro okunmak için değil, oynanmak içindir." Haklılarmış.
Ustaya saygım sonsuz ve hâlâ seviyorum ama tiyatro eserlerini maalesef okuyamayacağımı anladım.
Umarım hepsini "izleme" şansım olur.
"Bana sorarsanız avukatlar bir zamanlar çocuktu." - Charles Lamb
Yıllar önce okumuştum ama iyi ki tekrar okumuşum çünkü şu an anlam kazandı.
Amerika'nın zenciler ve beyazlar karşılaşması ele alınmış.
Insaniyeti inanılmaz üstün beyaz bir avukat, çocuklarına örnek olmaya çalışan bir baba, çocuklarını cinsiyetçi değil insanca yetiştiren bir baba, o kadar kabalığın ve yobazlığın içinde sağduyusunu kaybetmemeye ve çocuklarına da öğretmeye çalışan bir baba; Bay Atticus Finch.
Aşırı saygı duydum bu karaktere.
Kitap harika bir sosyolojik inceleme olabilir. Dönemin kültürü, siyahların yaşayışı, beyaz olsanız da toplumda bir sınıfınızın olduğu ama en alt sınıftan bile olsanız beyazlığın verdiği küstahlıkla siyahileri aşağılama hakkını kendinizde görmenizin enteresan olduğunu çok yalın bir dille anlatmış yazar Harper Lee.
Kitap 101. Sayfada başlıyor bana sorarsanız. Esas olay -Bay Finch'in o siyahiyi savunma davası- oradan itibaren başlıyor.
Ilk 100 sayfa iki kardeşin maceraları gibi. "Nereye bağlanacak acaba" derken buluyorsunuz kendinizi.
Bitirince anladım ki yazar toplumu ince ince o yüz sayfada dokuyup tanıtmış bize.
Sonunda ağır bir duygu yoğunluğu bırakan, okuması kolay, akıcı, ve okunmaya değer bir eser.
Keşke bazı şeyler sadece kitap olarak kalsa.
Inanılmaz bir kurgu (sonradan yaptığım araştırmalardan öğrendim ki birçok olay zaten yaşanmış). Okurken boğuldum, çaresizliği dibine kadar hissettim.
Dildeki devrimler akılalmaz derecede iyiydi ve ürkütücüydü. Detaylı düşünülmüş ince bir iş çıkarılmış ortaya.
Ama beni esas ürküten fazla tanıdık gelmesi oldu...
Herkesin düşüne düşüne okuması gereken bir eser.
Rezil bir herifin harika bir kitabı
Bu kitap bence sürekli savaştan, hastalıktan, doğal afetlerden korkmuyor gibi davranan erkeklerin iç yüzünü gösteriyor.
Ya da kahramanımız gerçek duygularını ifade etmekte, insan olduğunu kabul etmekte aşırı cesur -farkında olmadan tabi.
(Zaten oldum olası anlamam askere gitmiş erkeklerin savaş filmlerinden ne haz aldıklarını...)
Savaşın anlamsızlığı, soğukluğu,mantıksızlığı bu kadar güzel, yalın ve sert çıplaklığıyla anlatılabilirdi.
"Yüzyıl savaşlarında ölen askerlerin isimlerini biliyor musun? Hiç öğrenmek istedin mi?" diye serzenişini hiç unutmayacağım, Bardamu!
Kendine bir hayat kurma çabası, tam kahraman olacakken anti-kahraman olması...
Itiraf ediyorum; bir bölümde sıkıldım, bu kadar uzatmasaydı dedim. Ama belki de Bardemu'yu anlamanın kaçınılmaz bir yoluydu o.
Ayrıca, bir dilci olarak, çevirmenin hem metnin öz yapısına sadık kalması hem de Türkçeyi harika bir şekilde kullanması, sanki "Berdamu Türkçe konuşsa işte tam böyle konuşurdu" dedirten çevirisini de anmadan geçemeyeceğim.
Nihayetinde iyi ki okumuşum dediğim kitaplardan oldu.
Saygım ve Hayranlığım Artıyor
Ilk bölüm (50 sayfa) biraz zorlayıcı idi. Yani düşünerek, usul usul okunası bir bölümdü. Sonrası -ikinci bölüm- su gibi aktı gitti.
Ben gündem nedeniyle bu aralar odaklanma sorunu yaşadığımdan dört günde bitirdim. Aslında bir günde bitecek bir kitap.
Ama etkisi uzun sürecek.
Özellikle kız babaları ve evlilikle ilgili karaktere söyledikleri... Kalbimi bir kez daha çaldı üstad!
Gerçekten kronolojik okuma yapma kararım aldığım en iyi kararmış. Her seferinde bunu iliklerime kadar hissediyorum.
Bir seri düşünün ki dili akıcı, hikaye enteresan, dinî, siyasî, toplumsal ve kişisel çıkarımlar ve farkındalıklar yaşatıyor. Bu kadar derin ve ağır bir konu olması sebebiyle yorgunluktan geberseniz de serinin 508 sayfalık diğer kitabına geçme arzusuyla yanıp tutuşuyorsunuz. Söyleyeceklerim bu kadar...
MÜKEMMELDİ!
Sürekli ne olacak diye merak edip sonra olanlara şaşıracağınız bir konu. Ilk kitap da harikaydı ama gerçekten "daha ne olabilir ki?!" derken birçok şeyin olduğunu görüp hayranlığınız artıyor. Bu nasıl bir hayalgücü, nasıl bir dil, anlatım, kurgu, ve ustalık!? Bu seri büyük bir saygı hak ediyor. Ama biraz yoruldum, zaten 3. kitap şu an yanımda değil. Iyi denk geldi ama hala meraklardayım çünkü sonu şok bir olayla bitti!
Bitsin istemedim.
Hem yoğunluktan hem de ayrılmak istemediğimden geç bitirdim. Ama aslında hep bir sonraki bölümü merak ediyorsunuz. Ve öyle bir yerde bitti ki "hemen ikinci kitaba başlamalıyım" dedirtiyor.
Sadece filmi izlediyseniz kitabı okuyunca birçok şeyi daha iyi anlayacağınızı söylemeliyim. Ayrıca filmin devamı bu kitapta ve gerçekten olaylar yeni başlıyor.
Iyi ki Star Wars'u izlememişim çünkü o film Dune'dan etkilenilerek yapılmış. Onu izleyenler bazı benzerlikler görüp çok da etkilenmediğini söylediler ama ben bu fikrin orijinalini okumuş olmaktan çok memnunum.
Farklı bir evrendesiniz ve uzay seyahatleri yapılıyor, farklı Hanedanlar ve Dini Inançlar var.Hayalgücüne hayran kaldım yazarın.
Bilimkurgu ve fantastik türleri seviyorsanız OKUMALISINIZ!
Bitmek Bilmedi!
Aslında sadece son 3 gün odaklanarak okuyabildim ve bu sayede bitirebildim. Körlük harikaydı, sürükleyici ve merak uyandırıcıyken Görmek bunun tam tersiydi. Zaten bir devam kitabı niteliğinde olduğunu kesinlikle kabul etmiyorum. Ilk kitaba 120lerde ismen ithafta bulunuluyor ve 170. sayfada ilk karakterlerle bağlantı kuruluyor. 170! Ben tam olarak herkesin görmeye yeniden başladığı ortamı bekliyordum, o şehrin pisliğini nasıl temizledikleri gibi çetrefilli konular anlatılacak diye umarken 4 yıl sonra oluşan seçim skandalı anlatılıyor ve bu bir şekilde ilk kitaba bağlanıyor. Zaten kitabın orijinal adı "Sağduyu Üzerine Bir Deneme". Demek istediğimi anlatabiliyor mu bu başlık?! Neyse, bence sıkıcı bir vakit kaybıydı. Gereksiz detaylarda boğulmuş bir kitap.
Bence güzel ve faydalı bir kitap. Hem büyüklere bazı şeyleri hatırlatıyor hem de küçüklere yol gösteriyor.
Çocukların daha iyi anlayabilmesi için en etkili okuma şekli bence anne-babayla beraber düşüne düşüne, bölüm sonlarında sorulan sorulara birlikte cevap vererek okumak.
Hem çocuğunuzla kaliteli bir vakit geçirmiş hem her iki taraf için de duyguların normalliği ve keşfedilmesi yolunu öğrenmiş öğrenmiş olursunuz.
Öğretmenler için de bazı konularda farkındalık yaratan bir kitap.
Filmi çekilse ve başrol kız ben olsam!
Gerçekten dizi/film izler gibi okudum. Aslında güncel kitaplar sevmem derken harika bir kurgu, anlamlı bir hikaye ile karşılaştım.
Bilimsel bazı gerçeklikler, en sevdigim filozoflardan olan Thoreau, fantastik bir kurgu bir aradaydı. Hiç beklemediğim kadar kaliteliydi.
Bir çırpıda okursunuz ama hayatınız boyunca unutmayacaksınız.
Bakış açınızı değiştirecek sağlam bir başucu kitabı niteliğinde. Çok beğendim!! :)
·
Puan vermedi
Bu kitap kesinlikle "abartılmış", "gereksiz" bir kitap. Yazar ömrü boyunca belli ahlâkî kurallarla yaşamış, bunları benimsediğini sanmış ancak karşısına sadece idleri ve dürtüleriyle yaşayan bir mahluk çıkınca onun "hayatı yaşadığını, özgür ve mutlu olduğunu" sanmış; bu kitabı yazmış.
Zorba'dan nefret ettim çünkü hayatı yaşamayı sadece "kadın tatmak" olarak görüyor. Ama o kadar düşkünü olduğu kadınlara asla saygısı yok! Onları düşünemeyen, tek derdi ve mutluluğu erkekler olan varlıklar gibi görüyor.
Hele patron diye anılan mühendis (aslında hikayenin anlatıcısı) kişisinin hoşlandığı kadının lincini engellemek için kılını kıpırdatacak cesaretinin olmaması beni ayrı deli etti! "Erkeklik sadece yatakta olmuyor" dedirtti bir kez daha!
Ikisinden de farklı nedenlerle nefret ettim ve bunu okumuşlar kervanına katılmış olmaktan hiç gurur duymadığımı fark ettim.
Her anı, duyguyu, anıyı sonuna kadar yaşama fikri harika ama bunu böyle vasıfsız bir insandan öğreniyorsa insanlar, ne yazık...Çok daha anlamlı ve harika kitaplar var; onları okuyun. Bununla vakit kaybetmeyin...
Hayatın anlamı yoktur, o yaratılır.
Kesinlikle okunması gereken harika bir kitap! Kitabın ilk kısmı toplama kampında yazarın yaşadıkları, ikinci kısmı kendi kuramı olan Logoterapi'yi anlatıyor. Logos Yunancada "anlam" demekmiş ve yazar insanın her koşulda nasıl anlam yaratılabileceğini ve bunun gerekliliğini çok yalın bir dille anlatıyor.
Kamp hikayelerinin yanında terapilerden verdiği örneklerde de harika aydınlanmalar yaşayacaksınız.
Kesinlikle bir başucu kitabı ve tekrar tekrar okunmalı.
"Ben sevgiden, paradan, şan şöhretten ziyade hakikati istiyorum."
En sevdiğim filmin (Into the Wild) en sevdiğim sahnelerinden birinde bu söz geçmiş, ve Henry David Thoreau'ya sık sık atıflarda bulunulmuştu. Ben de kim bu filozof dedim, araştırdım ve onu daha iyi tanıyabilmek ve anlayabilmek için Walden'ı (en bilindik kitabını) aldım. Cidden en sevdiğim kişi olup çıktı, hayranlığıma hayranlık eklendi. Zekası ve sadeliği öyle etkileyici ki...
Biraz felsefe, biraz siyaset, biraz insan ilişkileri, biraz yalnızlık ve epey doğa bulacağınız harika bir kitap. Tasvirler sizi gerçekten Walden Gölü kıyısında Thoreau'nun yanındaki sandalyede oturuyormuş gibi hissettirecek. Birlikte düşünüp birlikte eleştireceksiniz. Onun yaşamının sadeliği aslında sizin de birçok şeye ihtiyacınız olmadığını gösterecek. Bunu derken hem nesneleri hem insanları hem de düşünceleri kastediyorum. Her şeyin bir dozu olduğunu savunuyor, yalnızlığın bile; ki kendisi hayatının büyük bir kısmını yalnız yaşamıştı.
Hoş, harika, sıcak, samimi, dingin, düşündüren ve gerçekten arkadaşınızla sohbet ediyormuşsunuz gibi hissettiren bir kitap. En azından benim için öyleydi.
Yeri her zaman ayrı olacak kitap ve insan...
Çok sevdim <3 <3
En basit ve kısa haliyle bir yere ait olamamak bana göre bu kitap. Bir nedensizlik, amaçsızlık ya da sahip olduğumuz amaçlara bağlı olduğumuz sanrısı.
Biraz hikaye tarzı, biraz bilinç akışı halinde yazılmış "acaba ne anlatacak, nereye bağlayacak?" diye merakla okuyacağınız bir eser bence. Ama daha hareketli olaylar okumaktan hoşlanan biriyseniz sevmeyebilirsiniz. Çünkü kendi yalnızlığında, kendi düşüncelerinde kaybolan ve bu düşüncelerin sebep olduğu bir çeşit panik atak gibi gelen Bulantılarını anlatan bir adamın günlüğünü okuyor olacaksınız. Durum hikayesi tarzında daha çok. Depresif, ama karakterle bağ kurabilme ihtimaliniz yüksek; tabi siz de içe dönük biriyseniz :)
Ben sevdim <3
Kimsin sen?
Dünyanın en çetrefilli sorusudur bu soru. Herkes hayatının bir anında kendine bu soruyu sormuş, cevabını aramış, kimi aramaya devam etmiş, kimi bulmuş, kimi bulduğunu sanmıştır.
Siddhartha da "bir kendini arama hikayesi" olarak adlandırılır; doğrudur da. Fakat insan okurken "heh, işte bu, buldu işte! Belki ben de buyumdur!"
