youtu.be/RMQ604HBLMc
Yürü, ey seyyah-ı avare yürü, durma yürü!
Koymasın rah—ı visalden seni ezyak—ı misal.
Bu bedayi, bu letaif, neme rüya ve hayal,
Yürü, ey zair—i biçare yürü, durma yürü!
Yürü ki, müzhet-i vuslatta teali göresin,
Yürü, aslında fena bul, budur etvar-ı kemal.
Yürü, alâyişi terk et içersin ke's-i visal,
Yürü ki, saha-i hîçîde tecelli göresin.
Filibeli Ahmet Hilmi/Amâk-ı Hayal
Bu son demiydi sonbaharın son yaprağında
Son gülümsemek ki nefesi son çekişti içime, sonbahardı
Güz ağırdı, gün üzeri bir tebessüm etti yüz
Saklı kaldı her düşende kırılan onca göçebe his
S.K. / 24