13. yüzyılda Roma İmparatorluğu yapmış olan II. Friedrich, hiç kimseyle hiçbir şey konuşmaksızın yetişen çocukların büyüyünce hangi dili konuşacaklarını sınamak istemiş ve dadılarla sütannelere; bebeklere süt vermelerini, ancak onlarla hiçbir şekilde konuşmamalarını emretmiş. Aslında II. Friedrich'in amacı bu çocukların Ibranice mi, Yunanca mı, Latince mi, Arapça mı yoksa anne babalarının dilini mi konuşacağını öğrenmekmiş. Ancak bu çabaların hiçbiri sonuç vermemiş; çünkü kendisiyle konuşulmayan bebeklerin hepsi ölüyormuş.
Ağlamaya saygı duymak gerekir, ağlamak hayat sonucunda içimizde oluşan basıncın bir nevi dışa aktarımıdır. O başınç dışarı çıkmak istiyorsa izin verilmelidir.