Sence hepimizin, Tanrı'nın yazdığı bir kitabın içinde yaşadığımızı düşünmek daha güzel değil mi? Eğer kitabı ben yazıyor olsaydım hatalar yapabilirdim ama Tanrı, kitabı doğru ve bizim için en iyi şekilde nasıl sonlandıracağını bilir.
Önce bir yaprağı, yağmurun yağışını sevin, sonra da o bir tek yaprağın size neler öğrettiğini, yağmurun içinizde neler yarattığını duyup anlayabilecek bir insanı sevin.
"Ah, bu insan yüzleri! Her şeyimizi bağladığımız, durmadan yanıldığımız, istediğimiz kadar bol hasletler, adilikler, İyilikler , kötülükler, delilikler, akıllılıklar, sevda yüklediğimiz insan yüzleri!"
"Günün birinde gökyüzünde güz mevsiminde artık esmer lekeler göremeyeceksiniz. Günün birinde yol kenarında toprak anamızın koyu yeşil saçlarını da göremeyeceksiniz. Bizim için değil ama, çocuklar, sizin için kötü olacak."