Kelimeler sessizlikle demlenir ve kök salar. Herkesin konuştuğu ve kimsenin birbirini dinlemediği bir vasatta kelimeler havada gezinir ve kaybolur gider. Ancak içimize demir atmışsa bir cümle, bizi dönüştürür ve şifa verir. İşte bunun için sessizliğe ihtiyaç var.
Sayfa 41
Sende sonsuzluğa doğru akan bir şeyler var
İnsanın şiire inanası geliyor
Sayfa 550
İnsanın kendi kendisiyle başbaşa olması, her zaman yalnızlık değil. Yalnızlığın korkunçluğu, başkalarının varlığını hissetmekte yatıyor.
Sayfa 540
Reader Follow Recommendations
Şimdi taşlarla, durgun sularla, yaprağını dökmüş dallarla kendimi bir tutmak işime geliyor.
Sayfa 114
Bir de saklanmak var kırılan yerlerden içeri
