Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Remzi Birtane
@zifikir
İnsan için der, Sadi Şirazî:
Yek katre-i hunest, sad hazaran endişe.
️Av
İzmit
10 Aralık
653 okur puanı
Kasım 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Bu memleket için tek tehlikeli insan vardır, düşüncenin tehlikeli olduğunu söyleyen insan.
Hıristiyanlıkta da, Müslümanlıkta da kâinatın efendisi insandır. Cosmos ile Antropos (yani kâinat ile insan) arasında hiçbir çatışma yoktur. Gerçi Pascal, "İnsan düşünen bir kamıştır" der. İnsan kafasıyla Tanrı'dır, sonsuz büyüktür, durumuyla sonsuz küçük. Tabiatın en âciz varlığıdır. Antroposla kosmos arasındaki kavgayı insan kazanacaktır. Yıldırımları, fırtınalarıyla canavar tabiat, daima yerinde sayıyor, halbuki insan zekâsı ilerliyor. Zafer insanın olacaktır. 19. asırda bütün felsefeler insanı kosmosun efendisi sayar.
Okur Takip Önerileri
Bir kitabı okumaya başladı
Bir kitap okudu
Kör talih doğuştan yakama yapışmış, ölünceye kadar da bırakmayacak.
Ölümü umursadığı yoktu, ama yaşam çok şey demekti.
Ziyanı yok, önemli olan yönümüzü kaybetmemek.
Bu nemli ve sessiz cennette Adem'in günahından da eskilere giden anılarına kapıldılar.
...ve dünya sonsuz bir hüzne büründü.
Burası, kimsenin otuzunu geçmediği ve kimsenin ölmediği gerçekten mutlu bir köydü.
José Arcadio Buendia'ya anlattığı gibi ölüm, donunun paçalarını koklaya koklaya nereye gitse peşinden geliyor, ama pençesini vurup son darbeyi indirmeye bir türlü karar veremiyordu.
Ama sınırsız bilgeliğine, gizemli enginliğine rağmen, onu günlük yaşantının ıvır zıvırlarıyla uğraştıran insancıl sıkıntıları, dünya gailesi vardı.
Sen çıldırmaya niyetleysen, kendi başına çıldır!
"Eșyanın da canı var," diye ilan etti, "Bütün iş, ruhları uyandırabilmekte."
Dünya öylesine çiçeği burnundaydı ki, pek çok şeyin adı yoktu daha ve bunlardan söz ederken parmakla işaret edip göstermek gerekti.