Her ölüm dünyada bir çatlak açar, bir boşluk bırakıp öyle gider her kişi. Öteki kişiler de şimdi o çatlağı kapatmakla, o boşluğu doldurmakla görevlendirilmiş hissederler kendilerini.
Kişinin yaşamı; uzaklıklar ile yakınlıklar arasında yürür. Kişi ne yaparsa yapsın hep ya bir şeylere, birilerine yaklaşıyor ya da bir şeylerden, birilerinden uzaklaşıyordur. Hiçbir zaman birileri ile birlikte bir yerde duruyor değil, hep yürüyor…