En iyisi düşünmemekti...
Kaçmaktı. kendi içime kaçmak...
Fakat bir için var mıydı? Hatta ben var mıydım?
Ben dediğim şey, bir yığın ihtiyaç
Azap ve korku....
Ölüm bir varmış bir yokmuş....
Kitap aynı cümle ile başlayıp aynı cümle ile bitiyor.
Başlangıç bir kefernahumu meydana getirir iken , bitiş yepyeni ve olanaksız yeni bir başlangıcı belirtiyor.
Ve her zaman kazanan ölüm, aşk karşısında...
Yıllarca ölümsüzlük peşinde olanlara bir cevap.
Çünkü sadık hizmetkârımız , ölümden mektup gelmiş...