Hêvîdar Karakaş
@_Heviii
“Bazen küçük bir cümle kocaman bir kitabı okutur”
Sınıf Öğretmeni
Diyarbakır, 9 February 1997
107 reader point
Joined on August 2019
Beni anlamıyorlar: ben bu kulaklara göre ağız değilim.
Gülerek, sohbet ederek dalgalanan bir insan kalabalığının ortasında ben kendi kendimi arıyordum, içimdeki o yitik insanı arıyordum.
İşte yaşamak maceramız bu.
Yaşarken beklemek, beklerken yaşamak
Ve yaşayıp beklerken ölmek!
Reader Follow Recommendations
Bilmezler nasıl aradık birbirimizi..
Oysa bizim bütün güzelliğimiz yaşadıklarımızla düşündüklerimiz arasındaki acıklı çelişkinin yansımalarından ibaretti.
Ne istediğimi kendim de bilmiyordum; hayattan korkuyordum, hayattan kaçıp uzaklaşmak istiyordum, ama gene de hayattan bir şeyler bekliyordum.
Aslında insanı en çok acıtan şey, hayal kırıklıkları değil. Yaşanması mümkünken, yaşayamadığı mutluluklardır.
