Bu yaşamadan duyulan hazlar hayatın kendisinden değil, daha yüksek bir yaşama yükselme endişemizdendir. Bu yaşamın ızdırapları da hayatın kendisinden değil bu endişeden dolayı kendi kendimize ettiğimiz eziyettendir.
Kötülük aslında duyularla algıladığımız salt görüntüden ibaret dünyanın kendisi değil, onun içindeki kötülüktür. Ancak hiç kuşkusuz, gözümüzün gördüğü, duyularla algıladığımız dünyayı oluşturan da bu kötülüktür.
Biz cennette yaşamak için yaratılmıştık ve cennete de bize hizmet etmesi buyrulmuştu. Bizim yazgımız değiştirildi, cennetin yazgısında da aynısı oldu mu, bunu söyleyen yok.