Çocuklar... Çocuklar... Bu dünya yalnızca sizin olmalıymış... Karıncaları, kuşları, akarsuları, gökleri ve atları izleyip oyunlar oynayarak geçmeliymiş insanoğlunun günleri... Çocuklar... Karanlığı neşeleri ve umutlarıyla boyayan güzel çocuklar... Ah sarı-kızıl hışırtısı ağaçların... Mavi şıkırtısı Tuna'nın... Ve kristal sesleri çocukların...
Sayfa 157