İnsanlar, kralları insanların yararı için başa getirdiler, kralların yararı için değil… Kralın en kutsal görevi,kendininkinden önce halkın mutluluğunu düşünmektir. Zorbalığa başvuran bir kralın,tahtta oturmaya hakkı yoktur: “Yurttaşların kin bağladığı, hor gördüğü bir kral; halkı ezerek, soyarak,dilenci durumuna düşürerek tahtında tutunabilecekse, bıraksın kırallığı, insin gitsin tahtından… Halkın acıları, iniltileri ortasında keyif sürmek, krallık değil zindan bekçiliği demektir.”
Bazen bu adamın daha doğarken öldüğünü düşünüyorum. Yaşamakla böylesine ilgisiz birini ömrümde görmedim ben. Bazen dünyanın asıl sorunu buymuş gibi geliyor bana: yüksek mevkilerde çokça ölü soğukluğunda insan olması.