Sabah ya da akşam, cuma ya da cumartesi hiç farketmiyordu, öyle ya da böyle, değişen hiçbir ley yoktu hayatında! Acı bir an bile doluk aldırmadan eziyete devam ediyordu;yaşamın dönmemecesine geçip gittiğini bilmedine karşın yaşama duygusu içinde varlığını hep sürdürüyordu; hayatının tek gerçeğine dönüşen, o korkunç ölüm duygusu ve o malum yalan olduğu gibi duruyordu.