Ece Durmuş
@_ecedurmus_
Zonguldak
11 okur puanı
Nisan 2024 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
“Artık ne mutlu ne de mutsuzum.
Her şey geçip gidiyor.
Bu zamana kadar yaşadığım, soğuk bir cehennemi andıran sözde “insan” dünyasında tek gerçek şey bu.
Her şey geçip gidiyor.”
Sayfa 112
“Acı çekenler başkalarının acı çektiğini hissederler.”
Sayfa 104
“Şefkatim o kadar derindi ki bazen kendimi ona sessiz bir hayranlık duyarken yakalardım.”
Okur Takip Önerileri
“Toplum dediği tam olarak neydi? İnsanın çoğulu mu? Toplum denen şey tam olarak nerede bulunuyordu? Tüm hayatımı toplumdan korkarak, onu güçlü, ürkütücü ve korkutucu bir şey olarak hayal ederek yaşamıştım.”
Sayfa 77
“Gerçek korkak mutluluktan bile korkar. Pamuk yün bile yaralar onu.
Neşeden bile incinir.”
Sayfa 52
“İnsan hayatı karşılıklı olarak kandırılıp hiçbir şeyin farkına varmadan birbirlerini incittiği ve bu tuhaflığın bariz bir şekilde ortada olduğu örneklerle dolu.”
Sayfa 22
“Görünürde her zaman gülümsüyor olsam da içeride çaresiz bir mücadeleyle debeleniyordum, bir ipte yürüyordum, ter içindeydim, onları eğlendirdikçe felaket ihtimali her an yaklaşıyordu.”
Sayfa 15
“Özsüz gibiydi, bir kuşun değil, bir kanadın hafifliği gibi. Gülümseyen boş beyaz bir sayfa gibi.”
Sayfa 8
“Ve düşünüyorum ki acaba… aşk böyle bir şey mi? Sevdiğin kişi bütün halinde kalsın diye kendini parçalara ayırsan da her şeyin yolunda olduğunu söylemek mi?”
Sayfa 315
“Keşke kendini, benim seni gördüğüm gibi görebilsen.”
Sayfa 267
“Bir şeye çok fazla zaman ve enerji harcayınca bırakıp gitmek zor oluyor.”
Sayfa 155
“Sonuçta bilmemek en büyük mutluluktu.”
Sayfa 142
“Hayatında birinin varlığını çok isterdi ama böyle bir şeye sahip olabileceğini sanmıyordu. Belki de sevilebilir biri değildi. Ya da yıllar boyu yalnız olmak bir şekilde bozulmasına yol açmıştı…”
Sayfa 57