Gülhan Akın
@_firminn
Quis facit veritatem.
instagram.com/ucuncubakis
gulhanakin.com
1190 okur puanı
Ocak 2016 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Baba çok başarılı biriyse, sıklıkla çocukların içinde asla babaları gibi başarılı düzeye erişemeyecekleri duygusu uyanır, cesaretlerini yitirir, yaşama karşı duydukları ilgide azalma baş gösterir.
Sayfa 164
Parasal sorunlar gerekenden çok önemle ele alınmamalı ya da aile içinde anlaşmazlık konusu yapılmamalıdır. Kendileri çalışıp para kazanamayan kadınlar, genellikle eşlerinin sandığından çok daha fazla alıngan olur, israfla suçlanmaları
kendilerini derinden incitir, yaralar. Parasal sorunlar, ailenin ekonomik durumu dikkate alınarak el birliğiyle çözümlenmelidir. Bir babayı altından kalkamayacağı harcamalarda bulunmak zorunda bırakan anne ve çocuklar, hiçbir şekilde kendilerini bağışlatamaz. Harcamalar konusunda daha baştan bir anlaşmaya varılarak aile içinde kimsenin kendisini bağımlı ya da haksızlığa uğramış görmemesi sağlanmalıdır.
Sayfa 161
Eşler aynı toplumsal çevre içinde yaşamalı, değişik kişilerle kuracakları dostluklar sonucu birbirlerinden ayrı düşmemeye dikkat etmelidir. Elbette bununla karı kocanın yapışık ikizler gibi davranması, her iki taraftan birinin asla tek başına sokağa çıkmaması gerektiğini söylemek istiyor değilim; ne var ki birlik ve beraberliklerinde sorunların çıkmasına yol açacak şekilde davranmaktan iki
taraf da kaçınmalıdır.
Sayfa 156
Okur Takip Önerileri
Bir erkek evlendikten sonra kuşkusuz ailesini terk edip onlardan bağımsız bir yaşam sürecektir; ama bu demek değildir ki çok yakın hısım ve akrabalarını bundan böyle sevmeyecek, onlarla ilişkisini kesecektir. Henüz anne ve babasına bağımlı yaşayan iki kişinin bazen evlendikten sonra anne ve babalarına olan bağımlılıklarını aşırılığa vardırdığı görülür. "Ev" sözcüğünü ağızlarına aldıkları zaman, bununla anne ve babalarının evlerini kastederler. Evlendikten sonra da aile yaşamlarının odak noktasını anne ve babalarının oluşturduğu düşüncesini kafalarından çıkarıp atmadıkça, kendilerine özgü bir aile yaşamı kurabilecekleri
düşünülemez.
Sayfa 157
Ailede saltanata yer yoktur, taraflarda eşitsizlik duygusunun uyanmasına yol açacak her türlü davranıştan kaçınmak gerekir.
Sayfa 154
Evlilik bir hayat arkadaşlığı olduğuna göre, taraflardan biri ötekinden üstün olmaya çalışmamalıdır.
.... Aile yaşamının sürdürülmesinde zor kullanmanın yeri yoktur ve taraflardan birinin önderliği üstlenip karşı taraftan daha çok önemsenmek istemesine olumlu bir gözle bakılamaz.
Sayfa 153
Belki karakter özelliklerinin oluşumuna yol açacak zorlayıcı nedenler diye bir şey yoktur; ancak çocuk, yaşantılarından amacına uygun olarak yararlanabilir, onları nedene dönüştürebilir. Örneğin, kötü beslenmiş bir çocuğun ileride suç işleyecek birisi olacağını söyleyemeyiz. Bizim için önemli olan, çocuğun kötü beslenmesinden ne gibi sonuçlar çıkardığını bilmektir.
Sayfa 142
Deneyimlerimiz bize öğretmiştir ki bir kimse kurduğu dostluklara sahip çıkmasını beceremiyorsa, nedeni dostları üzerinde hegemonya kurmak istemesidir. Böyleleri yalnızca kendilerini düşünür, kişisel üstünlüklerini kanıtlamayı amaçlarlar.
Sayfa 132
Ailede ikinci çocuktu ve bütün ikinci çocuklar gibi çok hırslı biriydi. Her bakımdan başkalarından üstün olmayı, tüm sorunlarını kusursuz bir şekilde çözmeyi amaçlamaktaydı.
Sayfa 124
Düşlerimizde kendi kendimizi aldatırız. Her düş bir kendini zehirleme, bir kendini uyutmadır. Tek amacı varsa, o da karşılaştığımız bir sorunu göğüslemeye hazır olacağımız havayı içimizde yaratmaktır.
Sayfa 116
Düş mantığın düşmanıdır. Duygularının aldatıcılığına kapılmayıp daha çok bilimsellik sınırları içinde kalan insanların seyrek düş gördüğünü ya da hiç düş görmediğini belki ileri sürebiliriz.
Sayfa 115
Şımartılmış çocuk, başına gelenlerden hep başkalarını sorumlu tutar.
Sayfa 99
Pek çoğumuz bir yaşantımızı alır, bir dizi davranışımızdan birtakım sonuçlar çıkarır ve çıkardığımız sonuçlar sanki doğrulukları kanıtlanmış gerçeklermiş gibi yaparız.
Sayfa 95
Konuşma yeteneğinin gelişmesiyle fazla ilgilenilmesi, çocukta genellikle kekelemeye yol açar.
Sayfa 93
Bir çocuk el üstünde tutulursa, çevresindekilerin hep güler yüz göstermesine, karşılığında kendisi hiçbir şey yapmadan pervane gibi etrafında dönülmesine alışır.
Sayfa 93