Günümüzün toplumu, hepimizin kendimizi karşılıklı olarak gerçekleştirdiği bir "komşularını sevme" toplumu değildir. Daha çok, bizleri yalnızlaştıran bir performans toplumudur. Performans öznesi, tükenene kadar kendi kendisini sömürür. Ve, hiç de az rastlanmaya oradan intiharla sonuçlanan bir öz-saldırganlık geliştirir. Güzel bir proje olarak Kendiliğin, şimdi kendi kendisine karşı yöneltilmiş bir mermi/projektil olduğu ortaya çıkıyor.
Sayfa 59