Gülhan Akın
@_firminn
Quis facit veritatem.
instagram.com/ucuncubakis
gulhanakin.com
1184 okur puanı
Ocak 2016 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Depresyon, her şeyden önce narsistik bir hastalıktır. Depresyona, hastalık derecesinde aşırı güdülenmiş kendine-dönüklük yol açar. Narsistik-depresif özne, yalnızca kendi kendisinin yankısını duyar. Anlamlar yalnızca bir şekilde kendini yeniden-tanıdığı yerde var olur. Dünya ona yalnızca kendiliğin gölgelerinde görünür. Sonunda, kendi kendisini tüketen ve yıpratan özne kendi içinde boğulur.
Sayfa 73
EYS (Enformasyon Yorgunluğu Sendromu), aşırı enformasyona maruz kalmanın sebebiyet verdiği bir psişik hastalıktır. Bu rahatsızlıkta etkilenenler, analitik becerinin artan ölçüde felce uğramasından, dikkat eksikliğinden, genel huzursuzluktan veya sorumluluk taşıyamamaktan şikayet ederler.
Sayfa 72
Ruh/tin, öteki karşısında uyanır. Ötekinin negatifliği onu canlı tutar Sadece kendi kendisiyle bağlantılı olan, kendinde ısrar eden kimse tinden yoksundur. "Bireysel dolaysızlığın olumsuzlanmasına, sonsuz acıya katlanabilme" becerisi, tinin alametifarikasıdır. Ötekinin bütün negatifliğinden sıyrılmayı başaran pozitif, "ölü varlık"a doğru solup gider. Yalnızca "kendisiyle basit ilişkiden" kopan tin/ruh, deneyimlere sahiptir. Acı olmadan, ötekinin negatifliği olmadan, pozitifliğin aşırılığı içinde herhangi bir deneyim mümkün değildir.
Sayfa 63
Okur Takip Önerileri
Günümüzün toplumu, hepimizin kendimizi karşılıklı olarak gerçekleştirdiği bir "komşularını sevme" toplumu değildir. Daha çok, bizleri yalnızlaştıran bir performans toplumudur. Performans öznesi, tükenene kadar kendi kendisini sömürür. Ve, hiç de az rastlanmaya oradan intiharla sonuçlanan bir öz-saldırganlık geliştirir. Güzel bir proje olarak Kendiliğin, şimdi kendi kendisine karşı yöneltilmiş bir mermi/projektil olduğu ortaya çıkıyor.
Sayfa 59
Anlatı, büyük ölçüde anlamını yitiriyor. Bugün her şey sayılabilir hale getirilerek performans ve verimliliğin diline dönüştürülebiliyor. Böylelikle, bugün sayılamayan her şey var olmaya son veriyor.
Sayfa 45
Dijital iletişimin sunduğu rahatlık ve verimlilik nedeniyle, gerçek kişilerle, hatta gerçek olan her şeyle temas etmekten giderek daha fazla kaçınıyoruz. Dijital ortam, gerçek muhatabın giderek daha fazla ortadan kaybolmasına neden oluyor.
Sayfa 32
İletişimin sözlü kısmı aslında oldukça kısıtlıdır. Jest, yüz ifadesi ya da beden dili gibi sözsüz ifade biçimleri insan iletişimi oluşturur. Ona dokunsallık katar. Dokunsal ile kastedilen fiziksel temas, sadece görsellik değil, bilakis diğer duyuların da dahil olduğu, insan algısının çok-boyutluluğu ve çok-katmanlılığıdır. Dijital ortam, iletişimi dokunsallık ve fiziksellikten yoksun bırakmaktadır.
Sayfa 32
Tinin/zihnin ortamı sessizliktir.
Sayfa 30
Yaklaşık on ya da yirmi yıldır edebiyatta yeni bir şey olmuyor. Çok fazla şey basılıyor ama ruhsal açıdan bir durgunluk söz konusu. Bunun nedeni bir iletişim krizinden geçiyor olmamız. Yeni iletişim araçları hayranlık uyandırıcı ama aynı zamanda muazzam bir gürültüye yol açıyor.
(Butor)
Sayfa 30
... bugün insan özgürleştiğini zannederken kendi kendini sömürüyor. Bugünün performans öznesi aynı anda hem fail hem de kurban olabiliyor.
Sayfa 23
Saygı, adlara bağlıdır. Anonimlik ve saygı birbirini dışlar. Dijital ortamın teşvik ettiği anonim iletişim, saygıyı kökünden yıkıyor. Anonim iletişim, düşüncesizlik ve patavatsızlık kültürünün yayılmasının da sorumlusudur.
Sayfa 13
Araya mesafe koymadan medeni davranış oluşamaz. Anlayış da mesafeli bir bakışa ihtiyaç duyar.
Sayfa 12
Diğer konularda üretken olmayan kişi sevgide de üretken olamaz.
Sayfa 146
Kişi ayrıca bilinçli olarak sevilmemekten korkan birinin aslında bilinçaltında sevmekten korktuğunu fark etmelidir. Sevmek, kendini karşılıksız olarak adamak, sevgimizin sevilen kişi de sevgi oluşturacağı ümidini taşımak demektir. Sevgi bir inanç eylemidir, inancı az olanın sevgisi de azdır.
Sayfa 145
Eğitim, bir çocuğa özel yeteneklerinin farkına varması için yardım etmektir. Eğitimin zıddı yönlendirmedir. Yönlendirme özel yeteneklerin geliştirilmesine önem vermez. İyi ya da kötünün çocuklar için büyükler tarafından düşünülüp saptanıldığı savı üzerine temellendirilmiştir.
Sayfa 142