"Söyleyeceklerim belki biraz anlaşılmaz gelebilir ama güzelliğin bu derecesi içimde sevinçle birlikte bir acı duygusu yaratıyor. Belkide insan olmanın sınırlarının aşıldığını hissediyorum. Varoluşsal bir boşluğa düşüyorum...
~Bir yandan da gemide hayat devam ediyordu. Herşeye rağmen hayatın devam etmesi, bu acılı hikayede bile, insandan umut kesilmeyeceğinin bir kanıtı olarak, tarihsel belgelerde yer almıştı...
"Her insanın hikayesi, bizi kendi başımızdan geçen olaylar kadar ilgilendirirdi. Yeter ki kendi gerçekliği içinde kavransın. Her hikaye, sonuçta insan varoluşunun bir hikayesi değil miydi? Ve akıp giden hayatın...
"Ne çok insan vardı trafikte! Birbirinden kopuk, diğerlerinin neler yaşadığından habersiz ne çok insan vardı. Çeşitli amaçlar peşinde, çeşitli kaygılarla akıp gidiyordu hayat. Ama kimse kimsenin hikayesini bilmiyordu...
Düşünüyorum da, günümüzde yaşayan insanların büyük bir çoğunluğu için, henüz bir insan ömründen bile kısa bir geçmişteki olaylar ne kadar da uzakta kalmış görünüyor...