Uzun uzun yazayım istiyorum sana. Uzun uzun sadece sana susayım. Bir yola çıkalım, bir mutluluk fısıldayalım geceye istiyorum. Bir şiir dinliyorsam sen de dinle, bir filmi sen de izle, yediğim en güzel şeylerden sen de ye, beğendiğim her şeyi gör, nasıl baktığımı uzaklara, nasıl beklediğimi seni uzaklardan. Her güzel şeyin ortasında bir anda seni hatırlamamı sen de gör istiyorum. Yorgun geçen günün ardından tam da uyuyacağım sırada bir anda gözlerimin karanlıkta bir noktada sabit kaldığını, ne uykunun ne uyanıklığın boş zaman geçirmekten öteye gidemediğini gör istiyorum. Seni Mela seni.. Saf duygularını, şefkatli bakışlarını, merhametli yüreğini, güzel hislerini, sessizliğini.. Hem görmek istiyorum ki bir çay içişini. Bir çocuk sevişini. Bir kar yağışının sendeki etkisini, yağmur altında sırılsıklam beraber ıslanmayı. En çok gitmek istediğimiz yere heyecanla gidebilmeyi, kırmızıyı yeşili maviyi beraber seyredebilmeyi.. Gökyüzü kapanıp da ay arzı endam ettiğinde onunla beraber konuşmayı, sen konuşurken seni izlemeyi.. İstiyorum Mela. Uykunu uyanıklığını bilmek, yanında öylece dizinde uyamak..
Sen anlamazsın. Anlayacak olsan bunca zaman şu yüreğime bırakıp gittiğin yangını az da olsa hatırlardın.
Sen anlamazsın. Anlayacak olsan mesafeyi ve hüznü bu kadar artırmazdın. Anlamazsın çünkü sen sevmiyorsun. Sen sevmenin ne demek olduğunu bilmiyorsun. Sen çaresizliği bilmiyorsun...😔